เอดส์ คือ
AIDS หรือ Acquired Immune Deficiency Syndrome หมายถึง กลุ่มอาการของโรคที่เกิดจากการติดเชื้อไวรัสเอชไอวี ซึ่งจะเข้าไปทำลายเม็ดเลือดขาว เป็นผลให้ภูมิคุ้มกันของร่างกายต่ำกว่าปกติ ทำให้ติดเชื้อโรคฉวยโอกาสต่าง ๆ เช่น วัณโรค ปอดบวม หรือเป็นมะเร็งบางชนิดได้ง่ายกว่าคนปกติ
ปัจจุบันยังไม่มีวัคซีนหรือวิธีการรักษาเอชไอวีให้หายขาด แต่ก็มีวิธีการรักษาเพื่อให้ผู้ที่มีเชื้อเอชไอวีมีสุขภาพที่ดีและมีชีวิตยืนยาวเหมือนคนทั่วไปได้ อย่างไรก็ดี มีวิธีการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีที่มีประสิทธิภาพ
วิธีการต่าง ๆ ต่อไปนี้จะช่วยลดความเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวี:
การใช้ถุงยางอนามัย: เมื่อมีเพศสัมพันธ์ จะต้องใช้ถุงยางอนามัยทุกครั้งไม่ว่าจะมีเพศสัมพันธ์ทางช่องคลอดหรือทางทวารหนักก็ตาม การใช้ถุงยางอนามัยเป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพสูงในการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี
การใช้เข็มสะอาด: ทุกครั้งที่จะใช้ยาเสพติดด้วยการฉีด จะต้องใช้เข็มใหม่ที่สะอาดทุกครั้ง
การสอบถามประวัติการมีเพศสัมพันธ์ที่ผ่านมา: การทราบถึงสถานะการมีเชื้อเอชไอวีของคู่ของคุณจะช่วยทำให้คุณสามารถหาวิธีการที่เหมาะสมในการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีได้ เช่น การใช้ถุงยางอนามัย ทั้งนี้ ยังมีผู้มีเชื้อเอชไอวีอีกเป็นจำนวนมากในประเทศไทยที่ยังไม่ทราบว่าตนเองมีเชื้อเอชไอวี ดังนั้นคุณจึงควรที่จะชวนคู่ของคุณไปตรวจเอชไอวีพร้อมกัน
การมีเพศสัมพันธ์ในขณะมึนเมา: ในระหว่างการดื่มเหล้าหรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ต่างๆ หรือการใช้สารเสพติด อาจเป็นการยากที่คุณจะมีเพศสัมพันธ์ที่ปลอดภัยหรือใช้ถุงยางอนามัยได้อย่างถูกต้อง หากคุณคิดว่าคุณอาจจะต้องดื่มเหล้าหรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ต่างๆ หรือใช้สารเสพติด แต่ก็ยังอยากมีเพศสัมพันธ์ที่ปลอดภัย คุณสามารถขอคำปรึกษาจากเราได้
เอชไอวี คือ
HIV หรือ Human Immunodeficiency Virus หมายถึง เชื้อไวรัสเอชไอวี ซึ่งสามารถแบ่งตัวในเซลล์ของคน เช่น เม็ดเลือดขาว เซลล์สมอง เมื่อติดเชื้อ ร่างกายจะสร้างภูมิต้านทานต่อต้านเชื้อไวรัสแต่ไม่สามารถกำจัดได้หมด เชื้อยังคงอยู่ในเม็ดเลือดและแพร่ต่อไปได้และจะทำลายเม็ดเลือดขาว ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งในการควบคุมระบบภูมิต้านทานของร่างกาย ทำให้ภูมิต้านทานลดลง
เราติดเอชไอวีได้อย่างไร
เราอาจติดเชื้อเอชไอวีได้จากของเหลวและสารคัดหลั่งต่างๆ จากร่างกาย ได้แก่ เลือด น้ำอสุจิ น้ำหล่อลื่นที่อวัยวะเพศทั้งชายและหญิง น้ำนม น้ำเมือกจากทวารหนัก
หากมีเพศสัมพันธ์กับผู้ที่มีเชื้อเอชไอวี เชื้อเอชไอวีสามารถเข้าสู่ร่างกายของเราผ่านทางช่องบาดแผลเล็ก ๆ ที่ฉีกขาด ที่ช่องทวารหนัก อวัยวะเพศหญิง อวัยวะเพศชาย และช่องปาก (แม้ว่ากรณีนี้จะพบได้น้อยมากก็ตาม) นอกจากนี้แผลอักเสบจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ต่าง ๆ เช่น เริม หรือซิฟิลิส จะยิ่งทำให้เชื้อเอชไอวีสามารถเข้าสู่ร่างกายได้ง่ายยิ่งขึ้น
สำหรับผู้ใช้ยาเสพติดแบบฉีด เชื้อเอชไอวีสามารถเข้าสู่ร่างกายได้หากมีการใช้เข็มร่วมกับผู้อื่น นอกจากนี้เชื้อเอชไอวียังสามารถถ่ายทอดจากแม่สู่ลูกได้ด้วยไม่ว่าจะในช่วงตั้งครรภ์หรือระหว่างการให้นมบุตรก็ตาม สำหรับเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ก็อาจติดเชื้อเอชไอวีได้เช่นกัน หากเกิดอุบัติเหตุในระหว่างการปฏิบัติงานและสัมผัสกับของเหลวหรือสารคัดหลั่งของผู้ที่มีเชื้อเอชไอวี (แม้ว่ากรณีเช่นนี้จะเกิดขึ้นได้ยากมากก็ตาม)
ส่วนการติดเชื้อเอชไอวีในระหว่างการเปลี่ยนถ่ายเลือดหรือการบริจาคอวัยวะก็เกิดขึ้นได้ยากมากเช่นกัน หากมีการตรวจคัดกรองอย่างดีตั้งแต่แรก
